تصور کنید که با "لگو"های پر از سنگ ساخت و ساز می کنید که شیب ها را تثبیت می کنند، محیط ها را بهبود می بخشند و ویژگی های متمایز باغ را ایجاد می کنند. این گابیون است - یک سازه مهندسی به ظاهر ساده اما فوق العاده کاربردی. اما گابیون ها دقیقا چه هستند؟ چه اهدافی را دنبال می کنند؟ و چگونه باید آنها را انتخاب و پیاده سازی کرد؟ امروز، ما این راه حل همه کاره را برای پاسخ به این سوالات بررسی می کنیم.

اصطلاح "گابیون" از کلمه ایتالیایی "gabbione" گرفته شده است که به معنای "قفس بزرگ" است. اساساً، اینها ظروف مشبک سیمی هستند که با سنگ یا مواد دیگر پر شده اند. این واحدهای مدولار را می توان در اشکال و اندازه های مختلف ترکیب کرد تا دیوارهای حائل، تقویت شیب، محافظت از ساحل رودخانه و سایر راه حل های ساختاری ایجاد شود.

فراتر از شکل اساسی خود، گابیون ها اهداف عملی متعددی را دنبال می کنند:

گابیون ها به عنوان سازه های نگهدارنده در شیب ها یا سواحل رودخانه ها عالی هستند و از فرسایش خاک و رانش زمین جلوگیری می کنند. در مقایسه با جایگزین های بتنی، طراحی نفوذپذیر آنها فشار هیدرواستاتیک را کاهش می دهد و پایداری را افزایش می دهد.

این سازه ها آبراه ها را در برابر فرسایش تقویت می کنند و در عین حال از اکوسیستم های آبی حمایت می کنند - یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای خاکریزهای بتنی سنتی.

گابیون ها عناصر کاربردی را به ویژگی های زیبایی شناختی تبدیل می کنند. آنها با رنگ ها و بافت های مختلف سنگ قابل تنظیم هستند و بیانیه های بصری منحصر به فردی ایجاد می کنند که یکپارچه با پوشش گیاهی ادغام می شوند.

در زیرساخت های حمل و نقل، گابیون ها بستر جاده ها را تثبیت می کنند، به ویژه در زمین های کوهستانی یا زمین های چالش برانگیز زمین شناسی، و از فرونشست و رانش زمین جلوگیری می کنند.

نفوذپذیری آنها گابیون ها را برای کانال های زهکشی ایده آل می کند، که سیلاب های شهری و آبگرفتگی کشاورزی را کاهش می دهد.

ساخت گابیون شامل چهار مرحله کلیدی است:

1. انتخاب مواد: سیم فولادی کم کربن یا گالوانیزه با کیفیت بالا، دوام را تضمین می کند.
2. بافت: مش های سیمی با استفاده از تکنیک های پیچ دوگانه (قوی تر) یا پنج پیچ (تزئینی تر) ساخته می شوند.
3. مونتاژ: پانل های مش با سیم های اتصال یا گیره ها اندازه گیری و متصل می شوند.
4. پر کردن: سنگ ها به طور یکنواخت در داخل قفس ها فشرده می شوند تا فضاهای خالی از بین بروند.

• نصب سریع: به حداقل نیروی کار یا تجهیزات تخصصی نیاز دارد.
• مقرون به صرفه بودن: تهیه سنگ محلی هزینه ها را کاهش می دهد.
• سازگاری با محیط زیست: نفوذپذیری از پوشش گیاهی پشتیبانی می کند و وابستگی به سیمان را کاهش می دهد.
• مقاومت ساختاری: دهه ها در برابر فشرده سازی، کشش و خوردگی مقاومت می کند.
• عملکرد لرزه ای: طراحی انعطاف پذیر حرکت زمین را جذب می کند.

هزینه ها (معمولاً 30 تا 40 دلار در هر واحد) بسته به موارد زیر متفاوت است:

• ابعاد و درجه مواد
• دسترسی جغرافیایی
• شرایط خاک که نیاز به کار پایه دارد
• پیچیدگی طراحی
• نوع سنگ (گرانیت، بازالت و غیره)

مواد پرکننده رایج عبارتند از:

• گرانیت/بازالت: دوام بالا برای سازه های حیاتی
• تخته سنگ/ماسه سنگ: تطبیق پذیری زیبایی شناختی
• سنگ محلی: مقرون به صرفه و پایدار

توجه: اندازه سنگ باید از دهانه های مش بیشتر باشد تا از ریختن جلوگیری شود.

1. یک پایه تراز آماده کنید (ممکن است برای خاک های نرم به تثبیت اضافی نیاز باشد)
2. قفس ها را طبق مشخصات طراحی مونتاژ کنید
3. واحدها را با دقت قرار دهید و تراز کنید
4. سنگ ها را به طور مساوی لایه بندی کنید، هر سطح را فشرده کنید
5. درپوش ها را محکم کنید

فراتر از مهندسی، گابیون ها به عنوان نیمکت، کاشت یا صفحه های حریم خصوصی عمل می کنند - فقط با تخیل محدود می شوند.

گابیون ها یک راه حل همه کاره، اقتصادی و پایدار برای کاربردهای ساختاری و تزئینی ارائه می دهند. ترکیب عملکرد و سازگاری آنها، آنها را در زمینه های مهندسی عمران و طراحی منظر ارزشمند می کند.